Leibovitz-Jiraskova Klara

Klara Leibovitz-Jiraskova (°1966) kreeg een opleiding in de grafiek aan de hogeschool voor toegepaste kunst in Praag en bij haar vader, de befaamde graficus Jiri Jirasek. Na haar huwelijk met Edward Leibovitz komt ze naar Antwerpen en leert van hem de knepen van de bewerking van glas. Ze neemt deel aan de zomerworkshops in Sars-Poteries in Noord-Frankrijk en in Frauenau in Beieren. In feite is Klara een grafica in hart en nieren. Tekenen is haar tweede natuur. Haar eerste werken in glas zijn schuchter en sterk bepaald door de aanwezigheid van een indrukwekkende kunstenaar als Edward Leibovitz. Tocj komt daar heel snel verandering in en vindt ze een eigen stijl, waarin ze het glas vaak aanwendt om bijzondere effecten in haar tekenwerk te bekomen, zoals bijvoorbeeld het achter mekaar plaatsen van verschillende gegraveerde schijven, waardoor een complexe compositie ontstaat met een driedimensionaal voorkomen. Haar expressie is fris en ongedwongen en richt zich op de wereld in haar onmiddellijke omgeving. De grote onderwerpen van vandaag zijn voor haar geen inspiratie: geen oorlogen of pollutieschandalen, geen "moeder waarom leven wij". Wel het gebeuren van alle dag, het geluk in de kleine dingen, met een positieve kijk op het leven. Je kunt haar composities haast lezen als een tekenverhaal, met een zich verwonderende aanwezigheid van het mensenkind en sprookjesdieren temidden van de bewegende dingen: een fiets, een wiel, een vliegtuig. Haar poëzie is lichtvoetig maar oprecht, de uitwerking ervan getuigt van een aangeboren goede smaak. Ze vindt de gulden middenweg tussen de traditie, haar via een rigoureuze opleiding ingelepeld, en de zucht naar vernieuwing die iedere kunstenaar is meegegeven. De enige wijze om het nieuwe geloofwaardig te bereiken, bestaat in het zich laten leiden door haar eigen inborst: als de artiest voldoende persoonlijkheid bezit en werkelijk iets te vertellen heeft, wordt als vanzelf een oorspronkelijk kunstwerk geboren. Naast dit graveerwerk, verwant aan haar etsen op papier, beoefent Klara ook de rondsculptuur. Een acrobaat in wit glas hangt op diverse manieren gespannen op een frame voor een doek of boven een basis. Speelsheid, of duidt dit op de mens, speelbal van krachten waartegen hij geen verhaal heeft? Amuseert hij zich, of ondergaat hij een vernederende behandeling? Hier sluipen twijfels over de zorgeloosheid in het bestaan van Klara Leibovitz-Jiraskova binnen. Zij die het geluk bezitten, maken zich ongerust over het voortbestaan ervan, zoals verliefdheid altijd met pijn gepaard gaat, en soms als een ziekte wordt afgedaan. Achter een scherm van vrolijkheid gaat zo vaak spanning en weemoed schuil. (JW) https://okv.be/nl/OKV-artikel/arts-and-crafts-vandaag-vlaanderen