Leclercq Guy
Guy Leclercq is een Belgische kunstenaar die in 1940 geboren is te Opbrakel. Hij is een schilder, sporadisch ook werkzaam als ontwerper van sculpturaal werk. Opleiding aan Sint-Lucas te Gent en vanaf 1958 aan de Academie te Antwerpen. Werd er bevriend met o.m. Fred Bervoets. Werkte in 1960 met Lionel Vinche aan muurschilderingen, in 1973 met elf andere schilders aan een reusachtig veelluik, Het Laatste Avondmaal. Speelde in 1967 een hoofdrol in de Franstalige speelfilm Les Gardiens naar Jean Ray. Leverde aanvankelijk zowel krachtig expressionistisch werk af als bij de popart aanleunende composities met figuren en werkte ook graag met de materie. In 1971 Prijs Jonge Belgische Schilderkunst. Ontwierp herhaaldelijk decors voor Brusselse theaters en groeide uit tot een vaste waarde van de galerie De Zwarte Panter te Antwerpen. Uit de pers: ‘In een zacht coloriet maakt G.L. semi-figuratief geschilderde aantekeningen van een levensverhaal. Een man en een vrouw vormen als paar een onmiskenbare schakel in het doorgeven van het leven. Halfkubistische interieurs zijn een geliefd thema. Maar via zijn poëtisch werk laat hij ons ook dromen van verre reizen’ en ‘G.L. schildert pas sinds pakweg 2000 zoals hij vandaag schildert: niet langer met speelse figuratieve elementen, maar composities van louter onregelmatige vlakken die elkaar overlappen, aantrekken en afstoten. Ze zijn een rust voor het oog door hun coloriet. Lichte herfstkleuren, gebroken wit en her en der zwart’ en tenslotte ‘G.L. schildert geen meetkundige abstracte vormen, zoals Dan Van Severen dat wel doet, steeds weer spelend met dezelfde basisvormen. De vlakken en hoeken waarmee G.L. componeert, hebben ooit iets met meetkunde te maken gehad. Sindsdien zijn ze vervormd, zachter geworden.’ Volgens Willem Elias behoort hij tot een generatie die de geometrische abstractie niet voor de abstractie zelf beoefent, maar er wat mee wil uitdrukken. Mocht in 2000 muurschilderingen aanbrengen in een grote vergaderzaal van het Brussels Parlement. Werd in 1975 leraar aan de Hogere Rijksschool voor Beeldende Kunsten te Anderlecht. Bibliografie: G.L. of de paradox van de lyrische geometrie. (W. Elias, uitgegeven door Snoeck en de galerie De Zwarte Panter, 2007). Vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)
