De Boeck Felix

Felix De Boeck was een Belgische kunstenaar, geboren in Drogenbos in 1898 en gestorven in Drogenbos in 1995.  Hij was een schilder en tekenaar.  Zijn moeder, Louise van Breetwater, was de dochter van de burgemeester van Drogenbos.  Zij was een gecultiveerde, Franssprekende en sterk religieuze vrouw die tegen de zin van haar familie trouwde met Jan De Boeck, een zo goed als ongecultiveerde boer uit Sint-Kwintens-Lennik.  Felix De Boeck had al een complete opleiding als tekenaar achter de rug toen hij in 1916 besliste een volwaardige carrière als kunstenaar uit te bouwen.  Met potlood en houtskool tekende hij figuren, portretten en landschappen naar de natuur.  Hij wilde financieel niet afhankelijk zijn van zijn schilderkunst en besloot landbouwer te worden op de hoeve van zijn ouders.  In de week werkte hij op het veld en op zondag wijdde hij zich aan zijn kunst.  Hij volgde lessen kunstgeschiedenis aan de Universiteit in Brussel.  Het licht speelde van in het begin een grote rol in zijn werken.  In 1916 schilderde hij fauvistische landschappen en in 1918 werd Van Gogh zijn voorbeeld.  Na een korte futuristische periode werden zijn vormen in de jaren 1919-1920 steeds eenvoudiger en uiteindelijk non-figuratief.  Hij wordt zo beschouwd als een van de grondleggers van de abstracte kunst in België.  In 1924 huwde hij met zijn nicht Marieke.  Ze kregen vijf kinderen, van wie er vier in hun eerste levensjaar stierven.  Het vijfde, Marcelleke, bleef leven, maar was mentaal en fysiek gehandicapt.  Onder meer door de dood van zijn ouders en van zijn eerste kindje, sloeg hij vanaf 1930 een andere weg in.  Zijn werk werd steeds dieper gekenmerkt door een diepreligieuze beleving van mens, dier en natuur en door een symbolische visie die in een opbouw van cirkels en monochromen een vreemde lichtgevende gloed uitstraalt. Lijnen en volumes deden in het begin denken aan wiskunde, maar later bracht hij op de snijpunten van zijn diagonalen steeds vaker een lichtpunt aan.  Op haar beurt moest de abstractie wijken voor visionaire beelden waarin de cirkel steeds terugkeert, de kosmische cirkel als symbool voor de geestelijke kern van de mens.  Zijn uitverkoren thema’s waren: het moederschap, begin en einde, zelfgave en portretten.  Hij werkte mee aan de tijdschriften 7 Arts en Het Overzicht.  Het Museum Felix De Boeck in de Kuikenstraat in Drogenbos werd door de Vlaamse Gemeenschap ingehuldigd in 1996.  Hij staat vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)