Matthys Danny (Daniël)
Danny (Daniël) Matthys is een Belgische kunstenaar, geboren te Zottegem in 1947. Hij is een schilder, tekenaar, beeldhouwer, ontwerper van assemblages, collages en tapijten en eveneens fotograaf. Hij volgde zijn opleiding tot tekenaar-ontwerper aan het Textiel en Kunststoffen Instituut te Gent, de opleiding monumentale kunst aan het Sint-Lucas te Gent en beeldhouwen aan de Academie te Gent. Hij werkt met de meest diverse materialen. Hij verknipt onder meer zijn eigen werken om er foto-mozaïeken mee te maken, waarin hij soms ook tekeningen en geschilderde stukken verwerkt. Hij werd in 1974 tekenleraar aan het Stedelijk Secundair Kunstinstituut te Gent, in 1980 aan de Academie te Gent. Hij verbleef in 1990-1991 gedurende anderhalf jaar in Australië, een periode die als een scharniermoment in het leven en het oeuvre van deze kunstenaar beschouwd kan worden. In de daaropvolgende jaren ontstonden diverse belangrijke mozaïeken, onder meer in zijn eigen kleine kasteelwoning te Gentbrugge en in een aantal privéwoningen. In deze werken duikt vaak de gestileerde menselijke figuur op. De menselijke gedaante wordt ook teruggevonden in een groot aantal betonnen torso’s die hij in 1994 goot. In 1999 werden honderd mannelijke bustes in gespreide slagorde op de voorgevel van de depotruimte van het S.M.A.K. te Gent aangebracht. Uit de pers:’ Uit het recente werk blijkt dat D.M. geen schilder is, maar een samensteller van beelden. Hij haalt ze uit de hem omringende wereld en uit zijn eigen werk. Ze worden getransformeerd en onmiddellijk teruggegeven in een nieuwe context en een nieuwe vorm”, (R. Coenjaerts, 2001) en “Het oeuvre van D.M. omvat erg verschillende media zoals schilderkunst, fotografie en video, assemblages, sculpturen en installaties. D.M. is in België, op het einde van de jaren ’60 één van de pioniers die experimenteren met nieuwe media en zijn werk krijgt vorm in fotoreeksen, polaroidstructuren en installaties met video. Vaak zien we structuren primeren op esthetische vormen, zodat de kijker zich bewust wordt van de complexiteit van het kijken. Tegelijk doen zijn beelden ons denken aan mozaïeken, en verwijzen ze naar de overvloed aan beelden en de mogelijkheid van beeldmanipulatie in de huidige beeldcultuur.’ (2010) hij stelt onder meer tentoon in het S.M.A.K. te Gent in 1999, in het MuHKA te Antwerpen in 2004 en 2006. Werk van hem vinden we onder andere terug in de verzameling van de Vlaamse Gemeenschap. Hij staat vermeld in BAS II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)