Van Puyenbroeck Jan

Jan Van Puyenbroeck was een Belgische kunstschilder, geboren in Antwerpen in 1887 en gestorven in Schoten in 1972.  Hij volgde zijn opleiding aan de Academie en aan het Hoger Instituut in Antwerpen, onder begeleiding van E. Joors.  Tot ongeveer 1935 schilderde hij vooral religieuze en Bijbelse geïnspireerde taferelen in een dromerige, poëtische sfeer.  Daarna raakte hij in de ban van het portretschilderen, schreef hij gedichten, essays en romans en kreeg hij, in 1949, de letterkundige prijs van de stad Antwerpen.  Hij portretteerde onder meer G. Walschap en A. Van De Velde.  Naast religieuze taferelen, die soms feeëriek overkomen, karakterkoppen en portretten, schilderde hij soms ook landschappen, composities en stillevens.  Soms herwerkte hij tot vijf maal toe hetzelfde onderwerp, telkens in een andere tonaliteit en met toevoeging of weglating van personages.  Uit de pers: “J.V.P. treft ons steeds door het vage ineenvloeien van warm-gepatineerde kleuren.”  Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij in Engeland en Nederland.  In 1921 maakte hij een reis naar Spanje.  Tussen 1930 en 1940 maakte hij reizen naar Italië, Engeland, Oostenrijk en Duitsland.  Werk van hem vinden we terug in het museum in Antwerpen.  Hij staat vermeld in BAS II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (piron)