Van der Zee Jan

Jan Van Der Zee was een Nederlandse kunstenaar, geboren in Leeuwarden in 1898 en gestorven in Groningen in 1988.  Hij was een kunstschilder, graficus en ontwerper van monumentale werken. Hij woonde het grootste deel van zijn leven in Groningen.  In 1919 startte hij met zijn opleiding aan de Academie Minerva.  Daar kreeg hij les van F.H. Bach en W. Valk.  Van der Zee schilderde en aquarelleerde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog leerde hij  Bart van der Leck kennen, die een grote invloed heeft gehad op zijn naoorlogse werk. In 1923 sluit hij aan bij de Groninger kunstkring De Ploeg.  Zijn werk is constructivistisch en samen met Wobbe Alkema en Hendrik Werkman werd hij gezien als tegenhanger van het toenmalige expressionisme.  Van der Zee is voornamelijk geïnteresseerd in de esthetische elementen van de constructivistische beeldtaal. Zijn composities zijn opgebouwd uit abstracte, geometrische kleurvlakken en verbeelden meestal gebouwen en/of landschappen.  Na 1926 keert Van der Zee terug naar het figuratieve werk.  Zijn onderwerpen zijn de stad Groningen en het omringende landschap. Boeren met hun paarden, havengezichten of het industriële landschap van de stad. Zijn coloriet is donker en sober.  Na 1945 begint hij met meer kleur te werken.  Binnen het figuratieve blijft hij zijn onderwerpen abstraheren zonder dat deze hun realiteitsweergave verliezen. In 1958 was hij medeoprichter van de Groninger schildersgroep ‘Nu’.  In 1965 ontving hij de Culturele prijs van de provincie Groningen.  In 1986 werd in het Fries Museum en het Groninger Museum een grote overzichtstentoonstelling van zijn oeuvre gehouden. (BT)