Milota Eugène

Eugène Milota (Geboren Evzen J. Zwi. Schwartz) was een Tsjechisch-Belgisch kunstenaar, geboren in Stropkow/Tsjechoslowakije in 1921 en gestorven in Antwerpen in 2005.  Hij was een schilder, tekenaar en aquarellist.  Hij emigreerde naar België en studeerde tekenen en boetseren aan de Academie in Antwerpen (1939-1942).  Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontvluchtte hij België.  Tijdens deze periode studeerde hij aan de Ecole des Beaux Arts in Genève/Zwitserland.  Na de oorlog vestigde hij zich terug in België, meer bepaald in Antwerpen en verwierf in 1957 de Belgische nationaliteit.  In 1960 begon hij met zijn theorie van de Picturale muziek uit te diepen.  Vooreerst legde hij een theoretische basis, waarbij hij lijnen en kleuren in een systeem ordende met het doel ‘picturale melodieën’ te componeren.  Hij ontwierp 150 tekeningvoorbeelden, die genummerd, geïnventariseerd en nauwkeurig beschreven werden.  Deze voorbeelden mogen beschouwd worden als het eerste deel van een ‘Picturale Bibliotheek’.  De tekeningen werden uitgevoerd in zwarte Bic-balpen, een medium waaraan hij trouw bleef tot aan zijn laatste scheppingsperiode.  Deze Bic-balpen lag ook aan de basis van zijn eigenwijze schriftuur.  Naast figuratieve tekeningen en karikaturen is zijn jeugdwerk – meestal grafisch werk opgehoogd met aquarel – beurtelings symbolistisch, neoromantisch, fantastisch en futuristisch.  In 1967 won hij de eerste prijs voor aquarelkunst op een internationale tentoonstelling in Nice.  Vanaf 1975 werd zijn werk abstract, met nog wel herkenbare elementen uit zijn jeugdperiode.  Voortbouwend op zijn inleidende theorie, ontwikkelde hij een stijl die hij ‘ritmisch surrealisme’ noemde.  Hij ontwikkelde eigen technieken door het gebruik van Oost-Indische inkt en aquarel, latex en kleurinkten en experimenteerde met Chinese penselen.  Hij realiseerde ook een paar grotere werken in olieverf op doek, waarvan enkele geïnspireerd door joodse thema’s en abstract werk in acryl op unalitplaat.  Uit de pers: “E.M. neemt nooit vrede met het louter visuele.  Uit de onuitputtelijke schatkamer van legenden en sprookjes, uit ‘surreële’ diepten, uit religieuze illuminaties, uit de ijle regionen van de muziek, uit futurologisch visioenen en uit archetypen puurt hij ‘stof’ voor zijn picturale creaties, die een betoverend aspect vertonen.  E.M. is een verrukkelijk kunstenaar met een ongemeen actieve fantasie.  De meeste werken treffen door hun warrelend-kleurige eenheid.  In het geheel zitten echter oneindig veel details geraffineerd verwerkt.  E.M. heeft veel zin voor een a.h.w. melodisch opgevatte en uitgewerkte compositie.  Hij is een fantast en een lyricus, die ons op de wieken van zijn speelse imaginatie meevoert.” (1969).  Eugène Milota exposeerde tussen 1960 en 1980, waaronder in de galerie Breughel in Brussel in 1962 en in de galerij De Eik in Antwerpen in 1970.  Zijn artistieke activiteiten spreiden zich over een vijftigtal jaren.  Hij staat vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)