Liefooghe Frank

Frank Liefooghe is een Belgische kunstenaar, geboren in Ieper in 1943. Hij is schilder, tekenaar, lithograaf en ontwerper van objecten en installaties. Hij volgde een opleiding aan Sint-Lucas en aan de Academie in Gent, onder begeleiding van G. De Vuyst, P. Vlerick, R. Servais en J. Burssens. Nadien verbleef hij in Italië, waar hij in contact kwam met V. Adami en L. Fontana.

In 1967 was hij medeoprichter van de Gentse groep De Nieuwe Rococo, samen met L. Copers en B. Van Hoecke. Hij reisde en werkte onder meer op Ibiza, in Ierland, West-Afrika (1982), Moskou (Gebakken Gedichten-project) en Sri Lanka (1992). Overal ter wereld riep hij met onschuldige maar wonderlijke projecten op tot vrede, verbeelding en meer begrip, en doorbrak hij de grenzen tussen de verschillende kunstdisciplines.

Zo schilderde hij een symbolische doorgang op de Berlijnse Muur, plaatste een monument tegen het geweld op de top van de Mont Blanc, bond Noord- en Zuid-Ierland aan elkaar met een enorme knoop en pakte uit met Gebakken Gedichten op het Rode Plein in Moskou.

Uit de pers: “Je onderdompelen in een totaal andere beschaving; antieke levenswaarden terugvinden die in Europa door geraffineerde apparaten zijn vervangen; ervaren dat je levensritme zich aanpast aan dat van je vrienden, kortom de therapie ondergaan van de vervreemding en je daarbij goed voelen; die ervaringen hebben de schilder in F.L. van de ene plastische ontdekking tot de andere gebracht. Daaraan zijn, behalve talrijke tekeningen en penseelschetsen, schilderijen te danken als Regendans van de Lobi en Wedergeboorte, die met de Westerse vormgeving alleen het palet en het penseel gemeen hebben, maar niet meer de geest.”

Frank Liefooghe staat vermeld in het Lexicon van West-Vlaamse beeldende kunstenaars VI en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)