De Pauw Jef

Jef De Pauw (Sint-Niklaas, 1888 - Temse, 1930) was een schilder. Hij was de vader van Gabriel De Pauw. Onderwijs aan de Academie in Mechelen, onder leiding van W. Rosier (1910-1912). Voorkeur voor onder andere sneeuwlandschappen, portretten en stillevens. Hield van besneeuwde landschappen en trotseerde vaak urenlang de ijskoude om buiten te gaan werken. In de pers hierover: 'In enkele uren was hij in staat om een verbluffend aantal schetsen te produceren, en deze kregen toch de waarde van voltooide schilderijen vanwege de grote waarheid en verbluffende tastbaarheid waarmee verschillende momenten van de sprookjesachtige sneeuwspelen werden opgemerkt.” Debuteerde expressionistisch en evolueerde naar een nieuw luminisme en naar meer intimistisch werk. Werd in 1920 uitgenodigd door Prins Victor de Polignac om te werken in zijn kasteel in Rozières/Frankrijk, waar hij talloze landschappen schilderde. Werk onder andere in het Charlier Museum in Brussel, in het stadhuis in Temse, in het museum in Sint-Niklaas. Opgenomen in CRICK, BAS II en III. (PIRON)