Vaerten Jan

Jan Vaerten was een Belgische kunstenaar die geboren is in 1909 te Turnhout en die overleden is te Beerse in 1980. Hij was een schilder, tekenaar, ontwerper van o.a. theaterdecors, wandtapijten, driedimensionaal werk. Autodidact, maar kreeg echter steun en raad van A. Van Dyck. Begon met schilderen op 30-jarige leeftijd. Volgde in 1947 nog lessen o.l.v. O. Zadkine aan de Grande Chaumière te Parijs. Sloot in dat jaar ook aan bij de Jeune Peinture Belge. Vanaf 1952 ontdoet zijn werk zich van een zekere beklemmende menselijke inhoud. Het schilderij wordt strenger en schraler bewerkt. Hoofdtonen als blauw, zwart en paars worden gedempter. Rechthoeken en cirkels vervangen de grillige lijn en het motief wordt tot een schema herleid. Na 1953 volgt een periode van stilte en bezinning over nieuwe picturale mogelijkheden.  Technisch streeft hij naar intensifiëring van het pigment, naar transparantie van kleur, naar glacis-effecten en emailglans. Dit - in hoofdzaak lyrisch werk - zweeft tussen abstractie en figuratie, met hier en daar surreële elementen. Uit de pers: "J.V. is als een soliede schilder begonnen, die het Kempische thema op een vernieuwde wijze uitbeeldde. Gelijktijdig kwam er door de vele contacten met internationale kunstenaars, een wijziging in zijn beeldspraak, waarin het metafysische een grotere betekenis kreeg." Vanaf 1969 ontstonden tevens driedimensionale doeken. Was vanaf 1951 leraar aan het Hoger Instituut te Antwerpen. Medestichter van Het Atelier te Deurne. Werk o.m. in de Musea te Antwerpen en Brussel. Vermeld in BAS II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. Bron: Piron.