Van Dooren Edmond

Edmond Van Dooren was een Belgische kunstenaar geboren en gestorven te Antwerpen (1896-1965). Hij was een kunstschilder, tekenaar en graficus. Volgde in 1908 lessen aan de Academie te Berchem en in 1911 aan de Academie te Antwerpen, waar hij kennis maakte met J. Peeters. Debuteerde met luministische landschappen en enkele portretten, leunde tussen 1915 en 1917 aan bij het symbolisme en koesterde een grote bewondering voor Wagner. In 1918 medestichter van de Kring Moderne Kunst. Onderging in 1929 invloeden van het Duitse expressionisme. Leverde in 1920 en 1921 abstract werk af en stelde in 1922 tentoon met de Kringen Moderne Kunst en ça ira. Vanaf dan keerde hij terug tot de figuratie met visionaire taferelen, landschappen met onrustbarende hemelpartijen, waarin oerkrachten losbarsten, futuristische gebouwen en stadsgezichten, haast gebeeldhouwde koppen en figuren. Werd beïnvloed door het kubisme. Hing in zijn werken een beeld op van zijn tijd, van de machine, de mechaniek en de industrialisatie, en dit in soepel geometrisch gestructureerde composities. Vanaf 1948, tenslotte, opteerde hij terug voor de abstractie. Uit de pers: “E.V.D. stuwt met architecturale vaardigheid verbluffende torengebouwen op en ontketent met zijn ingenieursvernuft het raderwerk van stoom en elektriciteit. Er is in zijn werk niet alleen de kleur en de lijn, er is ook het rumoer en de daver van de wereld” en “Na de pracht en de macht van het machinisme te hebben bezongen, geeft E.V.D. ook een reeks karakterkoppen te aanschouwen van stoere arbeiders met moede gezichten en afgematte armen, die zoetjes berusten of ontevreden grijnzen in hun grote ellende.” (1932) Stelde o.m. nog tentoon met Moderne Kunst te Antwerpen in 1932. Werk o.m. in de Musea te Antwerpen, Brussel, Gent, Oostende. Vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. Bron: Paul Piron, De Belgische beeldende kunstenaars van de 19e tot de 21e eeuw.