Dufour Jos

Jos Dufour was een Belgische kunstenaar, geboren te Leuven in 1896 en gestorven te Leuven in 1976.  Hij was een schilder en pastellist.  Opleiding volgde hij aan de Academie in Leuven, onder leiding van E. Faut, J. Hodru, L. Bosmans en O. Dierckx (1912-1916).  Hij was van 1920 tot 1933 leerling van A. Delaunois.  Hier hield hij zich ook bezig met smeedwerk.  Hij plooide koper en ijzer met grote vaardigheid tot zeer expressieve gezichten: een clown, een blinde, een masker.  Na de Tweede Wereldoorlog woonde hij enige tijd in Sint-Martens-Latem en kwam daar in contact met Permeke, De Saedeleer en Saverys.  Hij werd er beïnvloed door zijn gevoel voor het mystieke en onderging in het begin ook invloeden van het Vlaams expressionisme.  Hij debuteerde met (winter)landschappen, maar schilderde ook portretten, bloemstukken, haven- en zeegezichten.  Hij hield van een lage horizonlijn om zo de grootsheid en de onrust van de wolkenvelden optimaal te kunnen weergeven.  Uit de pers: ‘Zijn winterlandschappen op zichzelf zijn desolaat.  Een schaarse boom of een kale struik op de voorgrond.  Mensen, voor zover ze op zijn werken voorkomen, zijn slechts nietige en kwetsbare wezens, blootgesteld aan de krachten van de natuur.  Het is vooral de bekoorlijkheid van het soms invallende licht dat deze vaak verwante onderwerpen differentieert.’  Jos Dufour evolueerde vanaf ongeveer de jaren 1960 naar het surrealisme en de fantastiek  In 1965 werd hij lid van het Internationale Centrum voor Fantasmagorie.  Er ontstonden toen hallucinante beelden uit zijn onderbewustzijn of verbeelding en opeenstapelingen van angstaanjagende wezens of motieven in schreeuwende kleuren.  In 1965 behaalde hij een zilveren medaille op de Internationale Wedstrijd voor Schilderkunst in Villers-la-Ville.  Hij had een atelier in Heverlee.  Hij staat vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van belgische kunstenaars. (Piron)