Doucet Jacques

Jacques Doucet was een Franse kunstschilder, geboren te Boulogne-sur-Seine in 1924 en gestorven te Parijs in 1994.  Hij had twee passies: schilderen en dichten, en koos uiteindelijk voor het schilderen.  Hij was een graficus, pastellist, schilder en tekenaar.    In de Tweede Wereldoorlog werd hij vastgezet als politiek gevangene.  Deze ervaring heeft een weerslag gehad op zijn later werk. Na zijn vrijlating ging hij studeren in Montparnasse.  En stelde tentoon op de Salon des Surindépendants in 1945 en 1946.  Jacques Doucet maakte vreemde, ironische figuraties en combineerde ongebruikelijke materialen zoals teer, gescheurd papier en karton.  In 1947, bij zijn eerste tentoonstelling in Boedapest, ontmoette hij Corneille en ontdekte hij het Hongaarse surrealisme.  Corneille introduceerde hem bij “de Reflex - Experimentele Groep Nederland”.  J.D. tekende de omslag voor het tweede nummer van het tijdschrift uitgegeven door Reflex.  In 1948 sloot hij zich aan bij de CoBrA groep.  Hij stelde in 1949 tentoon in Amsterdam/Nederland en in 1951 in Luik/België.  Zijn stijl was abstract-expressionistisch, waarbij hij zijn verf dik aanbracht.  Na zijn CoBrA-periode, begon hij steeds abstracter te schilderen.  Volledige afstand van het dichten heeft hij nooit genomen, wat in zijn benoeming van zijn kunstwerken weerspiegeld wordt, vooral midden de jaren 1960, wanneer de eerste edities van zijn gedichten werden gepubliceerd.  Of zoals de kunstenaar het zelf zei "La poésie des mots reste en symbiose constante avec mon univers plastique."  (BT)