Coppens Omer

Omer Coppens was een Frans-Belgische kunstenaar, geboren in Duinkerke/Frankrijk in 1864 en gestorven in Elsene in 1926. Hij was een schilder, etser, graficus, aquarellist, ontwerper van affiches en decoratieve objecten. Zijn opleiding volgde hij aan de Academie te Gent, onder begeleiding van Th. Canneel (1883-1884). Hij vestigde zich in 1884 in Schaarbeek. Hij vervolgde zijn opleiding in Sint-Joost-ten-Node, het atelier van J. Capeinick te Schaarbeek en in de Vrije Academie Patte de Dindon. Hij realiseerde onder meer landschappen, zee- en havengezichten, marines en vooral (Brugse) stadsgezichten. Van 1891 tot 1892 verbleef hij te Knokke. Zijn vriendschapsbanden met Th. Van Rysselberghe beïnvloedden zijn behandeling van het licht, de kleur en de materie. Zijn talloze nachtelijke en Brugse gezichten overstijgen de beeldende studie en leiden soms tot spookachtige en wazige sferen waarin de menselijke aanwezigheid herleid wordt tot een vluchtig silhouet. Hij raakte in de ban van het weergeven van vluchtige momenten van gedempt licht dat we terugvinden in het ochtendgloren of de avondschemering. Zijn contacten met de symbolistische middens ronde 1895-1896 leidden tot een diepe suggestieve sfeer in zijn werken. Zijn landschappen worden als het ware uitnodigingen tot droom en meditatie. Rond 1900 is hij werkzaam als keramist, in de stijl van Finch, en als ontwerper van boekbanden, tapijten en objecten in tin. Na de Eerste Wereldoorlog evolueert hij naar het laat-impressionisme en zet zijn zoektocht om het licht te kunnen vatten verder in het Zuiden van Frankrijk en de Maghreb-landen. Hij was lid van de Groep L’Essor, medestichter en secretaris van de Groep Pour l’Art (1894-1904), medestichter van de Société Anonyme L’Art (vereniging ter bevordering van de toegepaste kunsten), medewerker van het kunsttijdschrift La Gerbe, directeur van de Société des Aquafortistes de Belgique, werkend lid van de vzw La retraite des Artistes en de Cercle Artistique et Literaire. Werk van Omer Coppens vinden we onder meer terug in het museum te Brugge. Bibliografie: Kunsttijdschrift A.A.A., nummer 322, juni 2001. Hij staat vermeld in BAS I, II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)