Verlat Charles

Charles (Karel) Verlat was een Belgische Kunstschilder en graveerder.  Hij is geboren (1824) en gestorven (1890) te Antwerpen.  Hij volgde zijn opleiding aan de Academie te Antwerpen onder leiding van G. Wappers en N. De Keyser, hij was eveneens leerling van E. Hamman en J. Lies.  Hij verbleef van 1850 tot 1868 in Parijs en volgde er les onder de begeleiding van A. Scheffer, H. Flandrin en Th. Couture en kwam er in contact met G. Courbet.  Hij was leraar en directeur aan de Kunstschule te Weimar van 1869 tot 1874.  Hij reisde tussen 1875 en 1877 naar Egypte, Syrië en Palestina en exposeerde de werken die ontstaan waren tijdens deze reis in 1877 in een speciaal daarvoor gebouwde zaal in Antwerpen.  Hij vervulde na zijn terugkeer uit het Nabije Oosten een eminente rol in het Antwerpse kunstleven.  Hij realiseerde onder meer historische composities, genretaferelen, portretten en dieren.  Als aanhanger van het realisme à la Courbet ontwikkelde hij zich tot een voorstander van het naturalisme in de kunst.  Het genreschilderij werd tot monumentale dimensies opgevoerd.  In dit verband moet men zijn grootse panorama’s zoals De slag te Waterloo (1881) en het panorama van Moskou bekijken.  Als satiricus schilderde, aquarelleerde en etste hij o.m. voorstellingen met zich als mensen gedragende dieren.  Hij stelde zich aanvankelijk progressief op en evolueerde langzamerhand naar een traditionalistische zienswijze, wat hem zeer kwalijk genomen werd door de nieuwlichters.  Hij werd in 1877 erelid van de Société Royale Belge des Aquarellistes, in 1877 leraar en in 1885 directeur van de Academie te Antwerpen.  Uit zijn klas kwamen onder andere R. Baseleer, L. Brunin, E. Chappel, L. en P. Van Engelen, E. Larock, H. Luyten, Ch. Mertens, J. Rosier, H. Van De Velde, Ch. Boom.  Hij wordt vermeld in de Biographie Nationale van de Koninklijke Academie van België, deel XXXII.  Hij wordt tevens vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)