Van den Broeck Bert (Albert)

Bert (Albert) Van den Broeck was een Belgische kunstenaar geboren te Opwijk in 1917 en gestorven te Aalst in 1989.  Hij was een schilder, tekenaar, houtsnijder, aquarellist, dichter, schrijver, folklorist, beschermer van monumenten en van de natuur.  Hij was een autodidact en debuteerde als dichter.  Hij was bevriend met Martin Bollé, Pros Bosteels en Piet Gillis en maakte deel uit van de kunstkring Pro Arte te Dendermonde.  Hij vond zijn inspiratie in de bedreigde landschappen van zijn streek, de mens en het leven op het platteland.  Hij raakte in de ban van het Pajottenland en schilderde er landschappen, hoevetjes, molens, kappelletjes en de eenvoudige mensen.  Zijn stijl herinnert soms aan De Bruycker of Ost.  Uit de pers: ‘B.V.D.B. verwierf faam als een folkloristische schrijver en illustrator, schildert aantrekkelijke Brabantse landschappen, snijdt niet onaardig in het hout, maakte markante abstracte aquarellen (subtiel bezield en de allergrootsten waardig!), maar reveleert zich vooral als een onuitputtelijk, oorspronkelijk en sterk tekenaar van volkse types en taferelen.’  (A. Vlaskop, 1978)  tekeningen, schetsen, gedichten en proza van zijn hand verschenen in Het Volk, Het Nieuwsblad en De Standaard.  Hij was in de jaren ’70 de locomotief in het protest tegen de autosnelweg A8 en het snelspoor.  Hij was consulair rechter, lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen en conservator van het Natuurreservaat te Opwijk.  Hij staat vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)