Belen Louis

Louis Belen was een Belgische kunstenaar, geboren in Leuven in 1883 en gestorven in Leuven in 1959.  Hij was een schilder, tekenaar en beeldhouwer.  Zijn opleiding beeldhouwen volgde hij aan de academies in Leuven en Brussel.  In Leuven werkte hij in het beeldhouwersatelier van Frantz Vermeylen, in Brussel in de ateliers van onder meer, G. Van Hoof, J. Jacobs en Van Den Bosch. Hij realiseerde landschappen, maar vond ook inspiratie in het Leuvense Groot-Begijnhof en in de arbeidersklasse.  Zijn werken vertonen invloed van X. Mellery en E. Laermans.  Hij vestigde zich in 1916 in Brussel.  Hij stelde tentoon in de Raphaelzaal in Brussel in 1918.  Uit de pers van toen: “Belen is van Leuven, hij toont ons tekeningen van zijn geboortestad.  Hij moet ze innig liefhebben, hevig en pieus.  Er spreekt een intens gevoelen uit, een rust en een triestigheid die teneerdrukt.”  Hij werkte van 1920 tot 1942 als beeldhouwer-restaurateur van de stad Brussel.  Hij vond toen inspiratie in de Brusselse achterbuurten, fabriekswijken, kerkinterieurs en straatjes.  In 1956 vestigde Louis Belen zich in Heverlee/Leuven.  Vanaf toen maakte hij vooral landschappen uit Waals-Brabant en Leuvense straatgezichten.  In 1960 werd een retrospectieve van zijn werk gehouden in het stadhuis in Leuven.  Hij staat vermeld in Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. (Piron)