Bastien Alfred
Alfred Bastien was een Belgische kunstenaar, geboren te Elsene in 1873 en gestorven te Ukkel in 1955. Hij was een schilder en tekenaar. Zijn opleiding volgde hij aan de Academie te Gent, onder leiding van J. Delvin en aan de Academie te Brussel, onder leiding van J. Portaels. Hij was medestichter van de Kring Le Sillon in 1893. In 1897 won hij de Godecharleprijs. Samen met zijn vrienden M. Wagemans, F. Smeers en M. Blieck verbleef hij te Parijs. Daar werd hij gefascineerd door Delacroix en Courbet. Hij was een realistische schilder van landschappen, bosgezichten, figuren, naakten, portretten, marines, genretaferelen, gevechtsscènes, stillevens, bloemen en monumentale decoratieve doeken. Zijn realistische stijl maakte zich stilaan vrij van de scherpe contouren en zijn kleurenpalet werd geleidelijk aan helderder. Hij reisde onder meer naar Egypte, Engeland, Algerije, Congo en doorkruiste de Sahara. Samen met Ch. Léonard en Ph. Swyncop schilderde hij het monumentale IJzerpanorama voor Koning Albert I (1919-1920). Hij was verwant met de schilders van het Rood Klooster en schilderde vaak in het Zoniënwoud. Van 1927 tot 1947 was hij leraar en enkele jaren directeur aan de Academie te Brussel. Werk van Alfred Bastien vinden we onder meer terug in de Musea te Brussel, Elsene en Antwerpen. Hij staat eveneens vermeld in BAS I, II en Twee eeuwen signaturen van Belgische schilders. (Piron)