Willequet André

André Willequet was een Belgische kunstenaar die geboren is in 1921 te Etterbeek en die overleden is in 1998 te Ukkel. Hij was een beeldhouwer, tekenaar en ontwerper van medailles en juwelen. Opleiding monumentale beeldhouwkunst aan Ter Kameren te Brussel o.l.v. O. Jespers (1940-1945). Tweede voor de Prix de Rome in 1947. In 1948 studiereis naar Frankrijk, waar hij o.m. H. Laurens, O. Zadkine en C. Brancusi ontmoet. Kon dankzij een beurs cursussen gaan volgen aan het Royal College of Art te Londen o.l.v. F. Dobson, waar hij contacten had met J. Epstein en H. Moore (1951-1952).  Nam in 1960 deel aan het Symposium Europäischer Bildhauer te Sankt-Margarethen/Oostenrijk, waar hij twee maanden oefende in de taille directe. Werkte aanvankelijk in hout en ontwierp o.m. totemachtige sculpturen, maar ging vervolgens ook in stenen en bronzen werken. In 1964 ontstonden zijn eerste werken in verlorenwastechniek. Aanvankelijk nog figuratief, evolueerde zijn vormgeving naar een steeds meer doorgedreven soberheid en abstrahering, tot hij geritmeerde composities bereikte uit één blok gehouwen. Meestal wordt zijn werk als lyrisch abstract omschreven. Veel van zijn werken werden in functie van integratie in de architectuur ontworpen. Zijn monumentale werken komen eenvoudig over en zetten aan tot nadenken en meditatie. Ontwierp in 1974, in samenwerking met Ado Baltus, het Ereveld op het kerkhof te Etterbeek. Was vanaf 1975 leraar aan de Ecole de Bijouterie de l’Institut des Arts et Métiers te Brussel. Op verzoek van de architect Roger Bastin ontwierp hij twee monumentale hekken voor het Museum van Moderne Kunst te Brussel (1981-1984). Werk o.m. in de Musea te Brussel, Oostende, Verviers, Elsene, Luik.  Bibliografie: André Willequet (M. Draguet en Ph. Roberts-Jones, Ceram & ULB, 2002). Vermeld in BAS II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. Bron: Piron.