Blomme Alfons

Alfons Blomme was een Belgische kunstenaar uit Roeselare die werd geboren in 1889 en stierf in 1979. Hij was een schilder en een etser. Hij studeerde eerst in Roeselare en daarna in Brussel, waar hij in contact kwam met de belangrijkste moderne stromingen. Daar kreeg hij ook enige invloed van Emile Claus en later ook van het surrealisme. Alfons Blomme bleef, net als meer kunstenaars, in Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog. Prix de Rome in 1920. Bezocht Italië, kwam onder de indruk van het licht en de zee te Venetië en kende een Venetiaanse periode (1923-1930). Vestigde zich in 1930 te De Haan en bouwde er een atelier. Zijn vele reizen inspireerden hem tot het schilderen van talloze landschappen, stadsgezichten en gezichten van gebouwen. Uit de pers : “Zijn schilderwijze is geleidelijk uitgegroeid tot een typische manier van korte, nerveuze penseeltrekjes: van dichtbij gezien honderden, duizenden gekleurde lijntjes en streepjes, naast en door mekaar, waardoor zijn werk die lichtheid en die vibratie krijgt die er een speciale bekoorlijkheid aan geeft, zonder de kloekheid van de vorm en de compositie te schaden.” Was tussen 1935 en 1940 directeur aan de Academie te Oostende. Vermeld in het Lexicon van Westvlaamse beeldende kunstenaars III, CRICK, BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars. Bron: PIRON