Caille Pierre
Pierre Caille was een Belgische kunstenaar, geboren in Doornik in 1912 en gestorven in Linkebeek in 1996. Hij was actief als keramist, schilder, graficus en ontwerper van juwelen. Hij volgde zijn opleiding in het atelier van Joris Minne aan Ter Kameren te Brussel (1929-1930). Aanvankelijk werkte hij als schilder, maar onder impuls van H. Van de Velde koos hij vanaf 1935 resoluut voor keramiek. Hij beschikte over een rijke fantasie en deed daarbij een beroep op het bizarre, het poëtische en een vorm van spirituele naïviteit die steeds fris en onverwacht overkwam. Hij ontwierp onder meer murale keramiek en sculpturen voor het Casino in Oostende (1953). Hij werd bevriend met G. Grard, later ook met Ch. Leplae en P. Delvaux. In 1961 ontstonden zijn eerste bronzen beelden. Begin jaren 1960 nam hij de schilderkunst opnieuw op en creëerde hij een wereld van vreemde wezens, humoristische personages en droomdieren. Daarnaast ontwierp hij theaterdecors, juwelen, polychrome sculpturen, assemblages, collages en etsen. Zijn werk ademt poëzie en getuigt van een speelse verbeelding. Van 1948 tot 1977 was hij leraar keramiek aan Ter Kameren in Brussel. Hij stelde tentoon in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel (1945) en in het Boymansmuseum in Rotterdam. Retrospectieve tentoonstellingen werden gehouden in Doornik en Knokke-Heist (1983). Werk van zijn hand bevindt zich onder meer in het metrostation Kruidtuin in Brussel en in het Casino van Oostende. Vermeld in BAS I en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars (Piron).
